Toen ik nog snelkoerier was en op tijd stond
Met honderden spoedpakketten om mij heen
Ging ik van hier naar ginder en nergens was
Een vriendelijk mens dat koffie verkeerd schonk

Geen stoplicht hield mij tegen dwars was ik en
gemeen op de grote snelweg en in binnensteden
werkten fietsers en voetganger als rode lappen
ik waande mij onsterflijk en een stoere toreador

Het spijt mij dat ik een asociaal asfaltmonster was
Een kilometerveelvraat, dubbelparkeerder,
Middelvinger opsteker, bumperklever, fileomzeiler.
Ja, dat spijt mij vertelde ik mijzelf en mijn baas.

Het spijt mij niet dat alle boetes zijn betaald
Met een gesust geweten fiets ik door mijn buurt
Op een spiksplinternieuwe hybride stadsfiets
Bezorg diepvries maaltijden bij hoogbejaarden
en slobber koffie met room en ontdooid appelgebak