het meer – menno wieringa
Het is zondag
een bleek zonnetje
de kade vol mensen
kermis met allerhande kramen
het meer is helder
de lucht voelt fris aan de huid
aan de overkant ligt Frankrijk
ooit wandelde Sisi hier langs de oever
als een zwarte schim
op de vlucht voor het noodlot
Kissingen Bad Bruckenau Caux Montreux
zoveel doden
zelf uit haar lijden verlost
door de anarchist Lucheni
embarquez s’il vous plait
de boot zet zich in beweging
benedendeks komen de zuigers die
de raderen aandrijven langzaam in beweging
ölgesteuerte Dampfmaschine
fossiel uit de belle epoque
het schuim spat op
alles trilt en schudt
dan zijn we op het meer
dagjesmensen families eropuit
met een half uur ben je aan de overkant
in de verte ligt Evian
het villa triste van Victor Chmara
vroeger een mondain vakantieoord
een paar grote hotels
met hun weelderige tuinen
een casino en een bioscoop
heeft aan glans verloren
maar het eten is er goed
veel later weer terug
loop ik alleen de heuvel op
de zon verdwijnt achter de gebouwen van het plein
de zomer loopt ten einde
levendig beeld, ik zie het voor me.
Mooi!
Angela