het einde – kobus carbon
Ik voel me als een geranium
in het vruchtwater van de vrouw van mijn dromen
Ik ben gearriveerd waar ik wil zijn,
maar ik ben er nooit gekomen.
De rozen blik die naar buiten straalt
herbergt van binnen anciënniteit.
Die als een donkere grijze wolk
de ochtendzon naar de achtergrond verdrijft.
Geef een reactie