het bewegen van vingers – willemien mensinga
wij kenden het spel van de draden
de zelfgemaakte gaten
wij wilden de wereld doorzien
wie de touwtjes stevig in handen hield
het ging om een kop en schotel
of het ragfijn ingewikkeld net
de lange ladder trok onze vingers uiteen
alsof wij omhoog konden lopen
de hemel opende het zwijgen
Geef een reactie