herman toch – frouke arns

(voor herman de coninck)

hij houdt zijn woorden een beetje op,
zoals je een donzen dekentje
omhoog houdt en zegt: kom maar
hier is het warm, hier is het goed

en als je daar ligt, te vreemd
om te slapen, te vertrouwd om te gaan,
als je dan lepeltjelepeltje droomwandelt
tussen die beelden die je

ontsteken als Bengaals vuur,
buigt hij je hoofd om zijn wereld
te tonen: kijk! en terwijl je dat doet
vloeit het water uit je gekantelde blik

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK