herinnering aan holland – enrico lommerte
denkend aan Holland
zie ik brede riolen
dik door oneindig
laagland gaan,
rijen denkbaar
verdorde populieren
als hoge kale vingers
aan de einder staan;
wordt de zon langzaam
in grijze smog
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
staan de schandpalen
midden op het plein,
de goedendag
en ijzeren maagd
sussen het populistische
bekrompen brein,
land van eeuwige rampen
gevreesd en ongehoord
Waar ken ik dit toch van Enrico?
Wel erg mooi, meedere malen gelezen, knap “uit de tijd” geschreven gedicht!
Vriendelijke groet van Stien
ha die stien,
het is een hele vrije bewerking van het bekende werk van marsman, herinnering aan holland, denken aan holland… enz…
Mijn vraag was een retorische vraag Enrico. Grapjas!
Vriendelijke groet van Stien
M.i. ook een slechte bewerking!
Te zwak ook voor de parodie, want dan had Holland juist bezongen moeten worden… Een heel slap aftreksel van een meesterwerk!
stijntje
🙂
zo zie je dat jij weer anders leest dan jan…
gr enrico
hoi jan,
ik wilde ook geen parodie maken, dus dat kun je hier niet uithalen inderdaad..
en ja ik ben geen marsman:-)
gr enrico
Dat hoef je er niet bij te zeggen, Enrico!