herfstgeuren – jan holtman

I

het gras doet geen moeite meer
voor de mooiste vrouw
het laat zich haar
gaan liggen en vangt
een zonnebril op die
achteloos van haar hoofd glijdt

en wat blad van de bomen
Het Hof in geuren, herfst
op een blanke huid
 
 
II

de herfst aanroepen en denken
dat het dan wel goed komt
met wat beelden de goden
op goed geluk verzoeken
aan de vooravond
van haar komst

dat het weer om zal slaan
met trek in de schoorsteen
en sissend eikenhout
 
 
III

nat nog van de gekapte boom
die herfst was in blad en bast
de jaarringen nooit geteld
niet het water, noch de wind
aan de vooravond
van het vuur

dat aan mij voorbij zal gaan
omdat morgen zij, omdat
morgen zij een ander zal zijn
 
 
IV

dan klatert water
in het watercloset, geen rivier
met smeltwater en stenen
die onze dranken koelen
naast de tent die de elementen
door haringen gebonden doorstaat

dan klatert water
en sluiten we de ogen met
hoor je de wind, de regen?

Laat een antwoord achter aan Jan Holtman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK