heilige kruimel – ellen vedder
Voor het stoplicht de coltruimanager
in zijn nieuwe Jaguar XF, een sporty car
die gedreven krachtpatserij verenigt
met “het comfort van een luxe saloon”
Alles aan de man en zijn auto straalt
als een koikarper, zijn bleke handen,
het kabelpatroon in de trui, zijn coupe
zilverblond en het fijne montuur rond
zijn ogen, zijn blik devoot naar voren
gericht, de Jaq een heengaan waard
Het glanst en blinkt, opdringerig stof
wordt
voor ze de metalen huid raken . Dan
pulkt hij ineens in zijn neus, rolt iets
tussen zijn lange vingers en schiet
Iets te makkelijk: Een versje. Hier wordt niet iets kleins uitvergroot, noch iets groots verkleind… Het heeft iets van mannenhaat…
Mee eens Jan, maar soms moet je je weleens een beetje laten gaan…
Mannenhaat haal ik er niet uit. Ik zie het toch vooral als het amusante produkt van een goed observatievermogen. Maar misschien heeft Jan ook wat ironie in zijn reactie gestopt?
Tja Tijsterblom, gelukkig dat het niet iedereen opvalt!
Wat aardig dat je de moeite neemt om te reageren, ik zal dat ook eens onder jouw gedicht doen. Het is toch ook wel leuk om een reactie te krijgen, nietwaar?
Het is inderdaad wel leuk om eens een reactie te krijgen, Ellen. Eerlijk gezegd zit daarin voor mij de zin van een forum. Zonder wat interactie hou ik mijn gedichten net zo lief waar ze staan, namelijk op een besloten blog. Voor 90% geldt trouwens dat niet publiceren wel zo verstandig is.