geborgen over mijn schrift
schreef ik hartswoorden
maar zij verschenen
niet op papier
bij jou
aan de andere kant
van het heelal
werden zij
in de open kamers
van je boezem gegrift
ik denk ze nog steeds
voel hen
doorheen tijd en ruimte
betast ik ze met mijn vingers
Ha Katja,
nee geborgen, veilig opgeborgen voelen in/boven mijn schrijfschrift…
maar ik snap wat je bedoelt, ik ga erover met mezelf in conclaaf, dank je wel!!
gr enrico
Moet ‘geborgen’ niet ‘gebogen’ zijn? Ik vind het schrift een beetje overbodig en verwarrend.
Misschien gewoon beginnen met ‘ik schreef hartswoorden’?
Mooi gedicht!