grensverlegging – anouk smies

Ik sta bij de deur
een oog van licht
zei je naam, zei
langzaamaan wentelen wij in
onze onschuldige staat

Ik ben gegroeid naar de zon
Men boog mij
waar het kon
Een paperclip mijn geluk
Ik buk als je slaat

Stap over een zoen
tot aan de einders van
ultiem
Soms kan ik je verdragen
bovendien

Reageer