glas – tijsterblom

haar kleding is van glas
ze draagt een gouden masker
op haar zwerftocht door de stad

elke hoek die stoot aan het gewaad
geeft barsten en scheuren diep
splinters dringen in haar huid

ze voelt de sneden niet
en trekt een spoor van bloed
de brave burger spreekt er schande van

de wolven van de stad ruiken prooi
volgen haar totdat ze valt
struikelend over eigen voeten

dan rukken zij het masker af
besmeuren en onteren wat niets
dan kinderlijke onschuld was

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK