gezicht – bregonius
ergens waar ik niet ben wordt je anders vastgehouden
je lichaam geeft een ander geluid
je lippen hebben een andere uitloop
en je ogen zwijgen ook
hoe alleen zijn wij geworden, hoe gesloten
of onbezocht ik ben eenzaam ik spring het dorp over,
ik haal de bergen naar binnen
en de zeeën worden leeggestolen
de sterren worden uitgedaan. ergens waar ik niet ben
hebben je ogen hun stilte, van je meest breekbare
gebaar word ik omsingeld, of ik kan je niet aanraken
want je bent te dichtbij
Geef een reactie