gewoon sneven – dio the cilany
wij verweven onze uitgelatenheid
met onvermoede kleuren
zweven ongedwongen loze jaren tegemoet
enkel dorpsmalloten verscheuren kalenders
in de hoop ze niet te hoeven beroeren
naarstig op zoek naar noten
voor licht in een najaarsouverture
verworden zij
bijeengeraapt voor doelloos samen
rond een laatste vuur
Geef een reactie