geleidelijk – a.t.maatman-douma
de nacht opent mijn ribbenkast
een binnenzij buigt langzaam uit
en legt al mijn gedachten vast
mijn ogen worden moe
nu de koorts heel hevig is
zie ik de hemel uitvergroot
valt het licht een beetje dood
ijl ik naar je toe.
Geef een reactie