geestgefluister 2 – monique methorst
Als ik luister naar zijn rake klappen
in de tijdgeest waarmee ik fluister
kruip ik bij de hond op schoot
grijs als de muis die mijn eten deelt
staat mijn hart nog in het rood
en een ouwe draak mij schaduwt
het huist in onuitgepakte dozen
zoals drift op mijn lijf geschreven staat
is eenzaamheid niet uit te spreken
rauw is de stilte van vaders hart
wanneer ik als kind mijn geest hoor breken.
Je hebt de opmerkingen van anderen ter harte genomen en je gedicht grondig herschreven. Daarmee laat je blijken open te staan voor opbouwende kritiek. Dat is een heel waardevolle kwaliteit.
De eerste versie vond ik prachtig, mét de gebreken die het had. De spontaniteit en de orginaliteit overdonderden mij. Nu heb je er een gedicht van gemaakt dat ik graag nog een aantal malen met aandacht en genoegen zal lezen. Ik hoop dat je begrijpt dat ik dat een verbetering vind.
En als we het over slijpen hebben: het woord “graag” in mijn reactie is een stilistische fout. Dat zou in een gedicht moeten worden geschrapt!
Het was wel moeilijk naar het gedicht te kijken door jullie ogen, moest even slikken; kritiek is altijd moeilijk.
Maar het was waar, het was te lang, er moest flink geschrapt en ik kijk nu meteen ook op een andere manier naar mijn andere gedichten.
Ik speel soms teveel met woorden, het is ook zoals Ruud schreef; er moet wel poëzie inzitten, daar gaat het tenslotte om.
Dus ik zal, met name op andere sites, voorlopig niets meer insturen, ik heb werk te doen 🙂 Dank je wel!
Succes, Monique Methorst.
Ik vond de eerste versie beter, want hij vloeide mooier. Deze komt mij te geconstrueerd over. Zei hij, zelf beginner.
😀 dan weet ik het ook niet meer hoor
Hierna hou ik ook mijn klep. Je hebt iets verloren en iets gewonnen. Meer gewonnen dan verloren. Over een tijd zul je alleen nog maar winnen. Het antwoord ligt in de combinatie van de kwaliteiten die je hebt.Nu zitten ze elkaar nog een beetje in de weg, maar ooit zullen ze elkaar versterken.
Klep?
hou ik ook?
Ja, ik volg nu even deze reactie-lijn, bij het eerste lezen van je gedicht viel het mij op, om welke reden dan ook.
Daarna zware kritiek van J,Holtman,
en van een ander weer een ander advies en inzicht.
Je bent bereid om advies te ontvangen en er iets mee te doen,
Nu zijn er 2/3 verschillende
(of misschien wel veel meer)denkbeelden,
neem alles mee, mooie les…!
Maar blijf voor al jezelf.
Ik wens je veel succes, ik denk dat het goed komt.
J.Heijne
’t is nog niet af!
2e strofe, derde regel kan echt niet!
De oude draak die mij…
4e strofe: Hij ipv het (als je die oude draak bedoelt)
En tijsterblom (Mr. Pathos) zou ook wat meer moeten schrappen: een heel waardevolle kwaliteit!
Dank je wel J.Heijne
En Holtman is onuitstaanbaar zoals hij precies die zwakke plek pakt van het gedicht 😀
het woord “het” in de vierde strofe verwijst naar eenzaamheid, dus dat kan nooit “hij” worden.
Zal nog ns kijken over die ene regel met een ouwe draak, godzijdank heb ik die al afgeslacht, ben al blij dat niemand het over dat verleden begint, dat moet afgesloten worden, net als dit gedicht; bedankt voor alle reacties die hebben mij enorm geholpen.
Graag gedaan, Monique!
En Tijsterblom, proficiat met de opname in de bundel! Daar mag u best een beetje trots op zijn!
Uw verzen vind ik vaak te ‘gezwollen’ waardoor ik u Mr. Pathos heb genoemd… Dat hoeft natuurlijk geen belediging te zijn. Maar geef me dan Perk maar!
Geef me dan Perk maar? Ja, natuurlijk! Overigens was mijn eerste “liefde” J.C.Bloem.
Bloem en Perk: mooi duo!
Nog even een mededeling: de moderator heeft op mijn verzoek de opmerking waaraan je refereert verwijderd. Ik vond en vind het allemaal toch een beetje kinderachtig van mijzelf. Heel plezierig dat zo’n verwijdering mogelijk is!
Nou, nu eerst een Bavaria!