daar zit u, de armen
als in gebed vooruit gestoken
de vingers maken bewegingen, toch
speelt u geen piano
het flitsen van de ogen verraad
de haastige zoektocht naar geluk,
(die voor velen van u, de lezer,
via geld leidt,
u zit op werk, te doen
dat het koffiepauze of 4 uur is)

u vraagt zich af waar dit heen gaat,
u bent verwondert over de nut van dit gedicht
(en ik ook over de nut van het web)
maar het beeldscherm staat stil,
dus wees gerust,
de manager zal u opvangen (en vervangen!)
als alles gaat draaien,
dit gedicht gaat nergens

maar ruikt u eens,
wilt u dat doen?, voor mij,
voor uw collega’s die naast u zitten
ze zullen lachen schrikken huilen
en u kunt het middelpunt zijn!,
ruikt u eens
(nee echt, dit is nieuw, doe nou maar)
aan uw beeldscherm

[en toen was het stil,
de hersenen stoppen pulsen te zenden]

ruik de geur van pixels, duizenden!
ruik de geur van een logo, de
geur van een draaiende harde schijf
ruik de geur van de onderkant van uw muis
(en scroll terug)
ruik de geur van letters op een beeldscherm,
de geur van dots,
de geur van toetsjes op een toetsenbord
en de vingers die ze bezoedelen,
ruik toch eens

beweeg het hoofd nu in een buiging
naar het beeldscherm toe
snik met de schouders
knik
knik, knik drie maal zoals het hoort
kijk nog even om, alsof u wegloopt
en druk alt f4