gedicht dat ik schreef op 16/01/92 – maaike klaster
Toen ik nog net 15 was
Verlangens
naar zijn warme mond
naar zijn koude hand(en)
Opgelaten
als ik te veel dingen zeg
als ik niet weet wat te zeggen
Kwaad
omdat hij niets van zich laat horen
omdat hij niets van zich laat zien
Spijt
dat het zover is gekomen
dat het niet verder gaat
Bang
dat ik hem ooit weer zal zien
dat ik hem nooit meer zal zien
Geef een reactie