gedicht dat ik schreef op 16/01/92 – maaike klaster

Toen ik nog net 15 was
 
 
Verlangens
naar zijn warme mond
naar zijn koude hand(en)

Opgelaten
als ik te veel dingen zeg
als ik niet weet wat te zeggen

Kwaad
omdat hij niets van zich laat horen
omdat hij niets van zich laat zien

Spijt
dat het zover is gekomen
dat het niet verder gaat

Bang
dat ik hem ooit weer zal zien
dat ik hem nooit meer zal zien

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK