geboorte en verbinding – martin m aart de jong

Je schrikt op na vele jaren leven
weet dit kan nooit omgekeerd
al was je nooit gevraagd of dit
het leven was waarvoor je nu

had doorgeleerd. Je haalde
schouders op. Blies wind
de wereld in die het negeerde
parkeerde woorden in een zin.

Je belt je ouders op, stelt vragen
het antwoord dat het toeval was
blijft aan je knagen. Dat moment

zo’n tijd geleden moest toch mooier
zijn dan twee lijven die elkaar tot
wanhoop drijven en jou jaar na jaar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK