gebed te bath – eelke van es
In mijn meest sombere momenten
schaadt het niet om eens tot U te bidden.
Als het geluk weer voor de deur staat,
bloemen en parfum van oude kerken
in de trillende handen, bent U meestal
uit vissen, om later, riekend naar
de zee en haar slanke inwoners,
met lege handen weer bovendeks te komen.
U blijft aardig dezelfde,
ook bij het vallend licht.
Het zijn mijn ogen die
almaar langer blijven steken.
Indrukwekkend.
Ik schrijf het toevallig bij dit gedicht van je, maar de constante kwaliteit vind ik treffend.
Och Here, breek mijn hart,
ontferm U over smarten
waar geen mens nog in gelooft.
De liefde is gedoofd,
Het Leven leeggeroofd,
slechts in het breken van mijn lijf
komt alles weer bij U:
Och Here, breek mijn hart.
Eerlijk is eerlijk. Ik vind dit een prachtig gedicht. Ik heb absoluut geen zin om mee te gaan in een trieste kinderlijke tweedeling tussen voor -en tegenstanders van meer experimentele en wat behoudender poezie. Het zijn vaak valse sentimenten die een open blik op het werk van een ander in nevel hullen.