I

hoofd tegen rotswand
wordt cocktail
schedel krakend ijs
een radijzenparadijs
ontsproten aan
belladonna pupillen

en zij drinkt, mijnheer
o zo gaarne
knaldronken dame
van de shake ziele-
wiegend
‘t vergiftigd lijf

van nectar puls-
erend
nacht en nevel

II

ze begeeft zich, mevrouw
o zo gaarne
schaars geklede dame
boven afgrond iel

ogen bol
ontrolt ze er ‘r
kameleons tong
klautert
uit haar open mond

naar de bodem van
het vat
en schept haar bekers
als een waterrad gul-
zig in ‘t
langsstromend leven