fantoom – hanny van alphen

de laan wordt allengs smaller
bomen stappen kleiner langszij
wanneer het oog blijft puilen
is het waas der waan nabij

geen vogelkreet bekrast de lucht
er zijn slechts wolven, zij hongeren
vlucht, vlucht, ijlt de noorderzucht
verdwijn uit dit verdichte woud

in de ruimte huivert het kind
zijn bed voelde nooit zo koud

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK