facebookflirt – hans van willigenburg
voor M.V.
Hoe kon je weigeren haar ‘friend’ te worden?
Haar ‘ava’ toonde smeltende ogen, smachtend en onvervuld.
‘Leuk dat ik je vriend ben!’ tikte ze op de chat.
Vooral dat uitroepteken kwam binnen.
Ze hengelde naar iets van jou, de schrijver..
‘Waar doe ik je aan denken? Benieuwd.’
Terstond vlogen je vingers over het toetsenbord.
Je beloofde haar een gedicht.
‘Heb je al wat?’ vroeg ze twee weken later, uit het niets.
Je aaide de kat en twijfelde over de te bestellen pizza.
‘Nee… Maar zeker niet door gebrek aan inspiratie!’
Telefonisch bestelde je de Vesuvio in plaats van de Margarita.
En verheugde je op de olijven en de scherpe salami.
‘Een gesprek op FB is toch niet serieus?’ vroeg zij.
‘Mee eens,’ tikte je terug.’Volledig mee eens.’
Geruisloos verdween ze uit je leven met een laatste
smiley.
Die smiley nekt me
Pijnlijk herkenbaar
Anouk
Hoewel Facebook meer een sluipmoordenaar is, ben ik blij dat je door dit gedicht genekt bent…
IK ben bang dat ik bang ben voor Smileys
Ze zijn erger dan de genepte lach in real life
En Facebook? een droogrek voor ego’s die nat achter de oren zijn.
Best een nekschot waard, Hans. Ik ken het ook, maar dan meer vanuit het vrouwelijk perspectief, aardig het zelfde als ik dat zo lees!
Anouk
het smaakt!
het gedicht,
fantasie kan je vergelijken met een aantrekkelijke goedgevulde pizza
leuk, ook dat ik het plaatje voor me ziet, een flirt, meer niet
een fijne dag,
groet
Maria
Toverdraad noemt zich nu Maria!
Diana Maria kan allebei Jan mijn meisjes naam is Maria, kan er ook niets aan veranderen roepnaam Diana, dit zijn geen pseudo,
pseudo gedichtennaam bekend onder patchoeli