eronder – maarten gulden
of acteurs acteren is onbekend
maar laten we een zaal insluipen
als de film afgelopen is
ruis in zwart witte vormen
brom zonder muziek naakt
pulk je kleren stamelend
schaamteloos naadloos uit
in een lege zaal onder kunstlicht
cool gedicht.
Maar waar gaat het over?
Wat is de dwingende reden geweest om dit op te schrijven (en zo op te schrijven)?
waar gaat het over…neuken!
dwingende reden…geilheid!
Ik ben bang dat je met dit gedicht niet veel vrouwen in bed krijgt.
Wie heeft het hier over vrouwen?
Vrouwen, mannen, buideldieren – the point remains the same.
Nee hoor, buideldieren in bed? The point remains helemaal niet de same, oh van humor gespeende.
Als dit humor is, dan hoop ik daar inderdaad van gespeend te blijven.
Ook als dit geen humor is, kun jij er nog wel van gespeend zijn.
Maar terug naar het onderwerp: waar gaat dit gedicht volgens jou over, Eelke?
En ik ben zelf afgestudeerd dramaturg, maar dat geeft me geen enkel aanknopingspunt voor jouw ‘De Dramaturg’. Waar gaat dat over?
Bij benadering gaat het over mensen die graag geloven dat ze zelf de regie voeren over hun leven; die alles willen begrijpen en meten, omdat ze dan nooit meer echt bang hoeven te zijn. Kortom: de Verlichte Geesten onder ons.
Wat jouw afstuderen als dramaturg (nog gefeliciteerd trouwens) daar mee te maken heeft – geen idee.
Ahaaaaa.
Maar wat de titel ‘De Dramaturg’ daar mee te maken heeft – geen idee.