en op een dag – martijn teerlinck

en op een dag werd ik een overdosis

het was een tijd waarin mijn mond nog
kalk en zand en gips was
het was een tijd waarin ik nog de waterbodem
van mijn moeder was

maar ben ik dan geen vlinder, vroeg ik
zijn mijn hersenhelften dan geen vleugels
en is dit strakgespannen vel dan geen cocon

het zijn vragen die zich niet laten verdrinken
en ik stel ze soms nog wel eens
aan de lucht die ik alleen maar kan ver-
plaatsen en verplaatsen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK