elementaire geriatrie, een momentopname – jan-paul rosenberg
Kamertemperatuur met ja-woord
de afstand tussen variaties op de leegte
bedelven: dat is de missie van rivieren, voorts
buiten beschouwing te laten gelijk
zon & rotsen – waren we op tijd geweest
we hadden het licht zien groeien uit de buik van de aarde
getuigd van het eerste, maagdelijke sterven, maar nee
zodra wij ontstonden bestond alles op zijn minst al
in aanleg: het verval, zijn vele synoniemen, wij
verspeelden het recht op water
te lopen, bij gebrek gebaarden
we van ondergaande zonen
doodstil
om niemand bij het hemelen te storen – wat
schoot er door ons heen? Onder voeten
gelopen woorden, goddank ook
minuten waarin de regen stolde
tot plaatselijke tijd.
Geef een reactie