eindeloze leegte – willem van hees

Met reminiscentie aan Paul van Ostaijen
 
Eindeloze leegte
De bodemloze put van het leven
Als het nu eens leuk was
Kon ik ook genieten

Als Nick en Simon wil ik zijn
Tot de tijd stopt met tikken
Dans ik verdwaald rond
Het is alles wat mij rest

In de nutteloosheid, in de nietigheid
Dus kom, mijn vriend
Laten wij proosten en feesten
Op eindeloze leegte

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK