een man is geen vogel – marc robbemond
Het is een hete, stille zon
en de man voelt zich alsof hij een cowboy is
dan:
een aantal verslavingen worden verplicht onderbroken,
de binnenkant wordt een groot oppervlakte aan de buitenkant
en de man begint fecaal te braken
een geïnfantilliseerd geslachtsdeel en twee armen
voor iemand die al weg is
uit de kamer:
het geluid van een roofvogel.
Mag ik even?
Derde strofe laatste regel.
Voor iemand de al weg is?
Of voor iemand die al weg is?
Opzienbarend nieuws, een man is geen vogel.
Weer wat geleerd vandaag.
Heel goed gedicht, Marc!
Brilliant werk.
In ieder geval is het erg onverstandig om je op taalkundig gebied ook maar iets van eliZe aan te trekken…
Prachtig gedicht! De man IS een vogel, geweldig!
U hebt de fout gecorrigeerd en u niet laten manipuleren door
Jan Holtman en dat is verstandig van u.
Het gedrag van Jan Holtman loopt werkelijk de spuigaten uit.
Om u te willen beinvloeden is schaamteloos en gaat wel heel erg ver.
Het zegt wel alles over hem, hier wil ik het graag bij laten.
En eliZe heeft het over lezen! Ze heeft overigens helemaal gelijk: Mijn gedrag loopt werkelijk de spuigaten uit.
Hierin heeft Jan weer gelijk, het
is een pracht gedicht.
Ik was gisteren niet in
de stemming om goed te kunnen lezen.