wij vrezen de dood
-of eigenlijk het sterven-
dus rijst de vraag
waar we oma parkeren
nu zij zo de weg kwijt is
slapeloze nachten beleeft
met natte broek in knalgeel
-verschoon het mens
ze verwatert-
wie heeft nog
een enkel minuutje
voor haar fluistermond
@Jelou: En zo treffen we elkaar weer.
Fijn ook jou hier weer te zien.
@Jan Holtman: Kwestie van beter lezen misschien?
Wat meer evenwichtigheid binnen de syntaxis zou je niet misstaan!
@Jan Holtman – Als gij taal niet kunt verstaan moet Gij zeker niet gaan chatten…;-)
Jelou kan beter gaan chatten! Ik vind dit wel een mooie thematiek, al ontgaat me het causaal verband tussen het vrezen van de dood en oma parkeren…
Hey….gaaf jou hier weer tegen te komen:-)
Heerlijke inhoud ook, net pindakaas op een mals wit broodje….:-)