in mij
tot kwijt toe opgeborgen
is het heilige bloed dat
zingende rond ging
droom geworden

hierin nu
leef ik het kind
met kleine zorgen
en ogen licht genoeg
om in de zon te kijken

op zijn gezicht
de tingelende sporen
van verre oorden, de som
waaraan ik toebehoorde

ik voel, volg de wind
ver voorbij aan waar
ik wakker word

blaas mee en
weer tot leven