dovemansoren – elize augustinus

Ik zal niet
meer speken
beschrijf mijn
schaduwen al tesaam

ik ben oor
ik was ongerust
vol mededogen
over jou, en wie
allemaal nog meer
rode steden

zilt van me tranen
ik verdrink mogen
woorden in de
krop van me keel
blijven hangen

niet te vangen
aan te raken noch
vlam kan ’t vatten
gescheurde vodden

wie de wereldmantel
om me heengeslagen
heb ik afgeworpen

buiten mezelf niet te zingen.

Laat een antwoord achter aan bennie spekken Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK