dit land kan zoveel erger – martin m aart de jong
Ik die vandaag haar schedel krab, mijn handen knijp
van ongeloof, haar straten tel, dit kaartenspel geschud
kom ik uit Holland -geen gare Russin- zo laag meneer
zo klein dat het een lege naam tilt. Het waant zich
een koninkrijk, sijpelt aan zee, klemt zich aan golf
& duin, het loopt over van waar het onder ligt het
heeft geen zin dan deze op lippen lezende lucht
die langs haar landschap tekent van missende
ruimte. Zij die zich kruidt met potpourri geuren
bloemen schakeert in groene lijnen onthoofd
haar mond roert spraakzaam als vrouwen
op marktdagen. Ze proeft kerries, voedt zich
met roti, sate & shoarma in snackbar Shalom
houdt zich wakker met koffie zonder droom
Geef een reactie