de tijd moet nog vloeien langs ontelbare korrels
nog wringen langs doorwrochte grond
zich ontknopen en weer verwarren
in doorploegde aarde, gewassen met traanvocht
van stervende ogen, duizend doden lang

de tijd moet nog kantelen in de vlietende beek
zich nog blussen in het gelede landschap
zich ontdoen van rauwe bochten en scherpe smart
vooraleer hij verteerbaar is in het rustige
vaarwater van het geheelde, zachte hart