Op dit moment vermoed ik Hilversum,
zij wekt de schijn van echt te zijn:
het asfalt is er knetterhard,
zo wijst een dronken fietstocht uit.

Waar staat echter dat ik niet
’s anderendaags in Frankrijk ben
en in de prettige illusie
op dit moment in Hilversum te zijn?

En waarom word ik afgeleid
door het zeuren van dat lichaam
dat door al die witte jassen
met mijn naam wordt aangesproken?