vochtige koorts raast
door mijn cellen van
snerpend schelpenzand
mijn ogen verwarren
het valse licht van
binnen- noch buitenkant

wild vlees vertakt zich
woedend in bomen van
schijnbaar onbenul
pijnscheuten tergen
de krakende zenuwen van
mijn stijve nek

koffieloos mijmeren
vertroebelt mijn denktrant
zondagochtenden
zijn (in dit verband) hoogst irritant

-tussenloos bitter;
zo aanstonds
ga ik de buurvrouw bespringen
om een kopje suiker