De tuinman van mijn grootmoeder doet alsof hij leunt tegen de haag
Hij leest zijn linkerpalm, het is geen prettig vooruitzicht
Geen cruise met Tanja, geen geluk in de goktempel, geen goedgelovig meisje
In de duinen zou hij haar dumpen, maar ze is niet dood, slechts verdoofd en
Later getraumatiseerd, de rest van haar leven is gehypothekeerd, het is niet erg
Nu kan ze zich zonder schuldgevoelens toeleggen op haar pyromanie.

Zo gaat dat in De Panne en in de rest van de wereld
Als ze je zien blozen, ben je verloren en
Als je bent verloren, dan moet je decennia wachten
Tot een oude kruisboogschutter je kust, eerst op de mond
Ook al zijn het dunne verwijtende lippen, misschien kapot gevreten
Je denkt dat hij te laat is gekomen, maar je vergist je.

De oude kruisboogschutter wordt ouder en aantrekkelijker
Hij leert mij hoe ik een schip aan wal moet vastleggen
Daarna leert hij mij kousen stoppen en bedden maken
Het is moeilijk want er liggen mensen in en ze zien af
Te strak, te strak, kreunt de ene, te koud, te koud, klaagt de andere
Dan liever kousen stoppen, ’s nachts op de vensterbank wanneer niemand
mij herkent.