de stappen – jonathan griffioen
wij waren vrienden
samen op een vrije avond voor de poort
ik had pijn in mijn schouders
ik bewaarde God bij mijn sleutels
in mijn zak
gedruis op straat was een hard gelag
maar de steegjes waren stil
je kon geen fles horen vallen
of toch
Er is altijd iemand die je ziet,
knap gedichtje
Willen wij gezien worden?
ik denk het wel, mijn antwoord op je vraag