Geremd worden is een zegen.

Een touw om je nek,
een klauw in je bek,

en op de wegen
staat een file richting zee.

Meegaandheid komt mee
met de oostenwind,
een klotekind begint te krijsen,

beseft nog niet de vaderlijkheid
van een kinderslot,
ineengeplofte duinen,
van waarschuwingsborden in de branding,

‘Te betreden met gevaar voor eigen leven.’