de omtrek van de hond – basje boer
De deur gaat open en mijn blik
opzij
Het wit van de hond
snijdt
de omtrek van de hond
in het donker van de deur,
gromt en blaft
Zijn baasje met haar
precies zo
wit, het snijdt
de omtrek van haar en baard
in het schemer, bijna nacht
De man kijkt niet en
zegt geen gedag
Ik ook niet, ik weet precies
waar jullie wonen: bij dat raam,
begane grond
De kat
zegt wel gedag
Ik vind het een bijzonder gedicht. Verradelijk simpele woordkeuze die veel ruimte laat voor suggestie en sfeer oproept.Het doet me een beetje aan van Ostaijen denken. Wel kan het gedicht bij het raam ophouden wat mij betreft.