(Taaltheaternacht, Emmen)
een monotoon
sonoor neuriënd
koor op de gang
de drempel over
de tocht door
de catacomben
mijn oog valt op
een motvlinder
tegen de lamp
geen weg terug
het is te laat
voor uitvluchten
mijn stem stokt
achter de deur
de zaal op zijn hand
raast de nacht
burgemeester
van rotterdam
romantiek is uit
den boze hier
komt ellende van
het lijf zucht
een laatste sigaret
ik weet niets meer
Herkenbaar tot in R’dam,
de romantiek onvindbaar,
het geraas de baas, helaas!