Op de reünie zag ik mijn jaren zestig vrienden weer.
De gitarist en saxofonist, beiden zonder haar
en haar. Het leven was wat sporen kwijtgeraakt.
Het meisje van de zanger vond een vroege dood
en hij, hij was blijven hangen in de blues en zoop.

Er werd gespeeld, gelachen en gejankt.
De incrowd van toen, gekrompen in de was
en stokoud, kreeg ondanks reuma en waterloop
nog steeds een kick van een lekkere lick,
snijdende sax of gouwe ouwe van Wally Tax.