de hotelkamer – delphine lecompte

Dit is de hotelkamer, het mocht wel wat kosten
Een uitzicht op minigolfende neurologen en op
Hun caddies schichtig als mishandelde windhonden
Overvoed als lama’s die in de zoo zijn geboren
Een zwart-wit foto van een koppel op een golfbreker
Ze zwaaien een weinig suïcidaal, ze zien eruit alsof ze nooit vaders hadden
Misschien zingen ze een liedje van The Doors.

Vanuit mijn bad bekijk ik de zwarte engel
Hij zegt dat er een jongetje naast een verveelde ezel stond
In zijn droom was hij verliefd op dat jongetje
Hij was een meisje met een lange vlecht en een verdronken tweelingbroer
In zijn droom droeg hij een reclamebord voor diepvriespuree
De verveelde ezel inhaleerde een fopspeen en stierf.

Hij doet me denken aan Tennessee Williams
Zeg ik weinig blasé
Mag ik het bad verlaten, love?
Vraagt een vrouw in de kamer boven ons
We stellen ons voor dat ze dun rossig haar heeft en
In een bloemenwinkel werkt, erg gelukkig is ze niet
We denken dat haar moeder een vamp was die
Ervandoor is gegaan met een dertig jaar oudere goochelaar op zijn retour die
Haar twee jaar later gewurgd en gedumpt heeft omdat ze wispelturig was
De zwarte engel zegt dat het in Boston was.

Laat een antwoord achter aan Omer Minnebo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK