de deftige dame bezint – martin m aart de jong

en als je tijd schrijft zeg je
heb je spijt van weer zo’n dik
verdane dag je schraapt het zelf
beklag van de ramen roert er je

koffie mee door en rimpelt iets
over gebrek aan erkenning, jaloezie
en spoelt je haren grijs in spiegel
paleis het getekende ikje. Een ogen

blik verstil je in verslikte uren
de avond zendt signalen uit over zee
maar jij blijft in je bloesje turen
alsof wat daar hangt verlangt naar
een betere toekomst. Je gaat vroeg
opstaan morgen zeg je plechtig.

Laat een antwoord achter aan elize augustinus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK