en als je tijd schrijft zeg je
heb je spijt van weer zo’n dik
verdane dag je schraapt het zelf
beklag van de ramen roert er je
koffie mee door en rimpelt iets
over gebrek aan erkenning, jaloezie
en spoelt je haren grijs in spiegel
paleis het getekende ikje. Een ogen
blik verstil je in verslikte uren
de avond zendt signalen uit over zee
maar jij blijft in je bloesje turen
alsof wat daar hangt verlangt naar
een betere toekomst. Je gaat vroeg
opstaan morgen zeg je plechtig.
Mijn laatste drie zinnen in het commentaar van mij, zijn niet van persoonlijke aard, maar van een grammaticale! Het doet m.i. wel degelijk ter zake of een gedicht grammaticaal deugt of niet.
Verboden?
Er zijn geen nieuwe regels voor de dichtkunst Jan. Wel electronica die niet altijd zo werkt zoals wij dat graag zouden willen.
Er had dus moeten staan;
Je laatste drie zinnen uit je commentaar zijn van persoonlijke aard, dus niet ter zake doende, en volgens de nieuwe regels dus verboden.
Zijn er nieuwe regels voor de dichtkunst? En wie heeft die dan bedacht? De kultuurkamer?
Wat de spellingsregels voor de werkwoordsvormen betreft, is alles gelukkig nog bij het oude. Men schrijft dan: de avond zendt, met dt dus! (werkwoord is zenden, in dit geval pv met de avond als onderwerp gaat de regel sram+t op.)
Een kleinigheid wellicht!
Proest….Ja, wat hangt daar eigenlijk in dat bloesje. Dit lijkt me een heeeel oude deftige dame met zo’n lange parelketting. Die is gebroken, dat zal het zijn.
Oh ja, je bent een tietje vergeten achter zend.
dit gedicht even over het hoofd gezien, ik zeg gewoon: buitengewoon tof, martin.
uitweiden is aan mij niet besteed. sorry.
Mevrouw Augustinus, ik heb met genoegen kennis genomen van uw diepzinnige en doorwrochte analyse. U heeft gelijk. Wellicht stemt dat u dan geheel en al tevreden.
Hallo Martin,
Ik wil graag ingaan op je verzoek om je gedicht nader te becommentarieën.
1- de avond zend signalen uit over zee
maar jij blijft in je blousje turen alsof wat daar hangt verlangt naar een betere toekomst.
Commentaar: Je beschrijft haar dus als een introvert personage.
Waarom blijft ze in haar blousje turen?
Vervolgens wordt er geanalyseerd naar het waarom want als zoiets niet duidelijk wordt omschreven komt als vanzelfsprekend de vraag naar boven waar dit gedicht nou eigenlijk over gaat.
De eerste twee strofes
zijn in tegenspraak met de laatste zin
en lijken daarom te zijn aangeleerd.
je gaat vroeg opstaan morgen zeg je plechtig.
Je laatste drie zinnen zijn van persoonlijke aard, dus niet ter zake doende, en volgens de nieuwe regels dus verboden.
met groet,
elize
Dank Monique. Punt is dat ik die aarzeling wel begrijp. Je moet echter gewoon uit elkaar halen wie het gedicht geschreven heeft en wat er staat. Het gaat tenslotte gewoon om het laatste. Terecht stelt de redactie van Krakatau nu een grens. Daardoor kan het hier weer meer om de gedichten gaan in plaats van om oeverloos heen en weer berichtgeving over andere zaken. Ik hoop dat Krakatau zich zo weer ontwikkelt tot een meer literair gerichte site. Ik denk dat het juist wel goed is dat er van alles op staat. Dat is alleen maar toe te juichen. De kwaliteit van een gedicht is niet objectief meetbaar. Maar over de vorm en inhoud valt genoeg te zeggen. Daar moet het over gaan. Je kunt wel emotie in de taal van een gedicht leggen maar daarna is het een gedicht, ben je het niet zelf. Als iemand dit gedicht niet mooi vindt vind ik dat jammer, maar het is geen aanval op mij als persoon. Aan de ene kant verschillen smaken gewoon maar je kunt heel goed beredeneren waarom eenn bepaalde woordkeuze geslaagd is en een andere niet. Ik wens je veel succes toe met het schrijven van jouw gedichten.
Heb lang geaarzeld, maar doe het toch.
Een heel sterk gedicht, alsook die op Pom.
Ik lees hier een prettig gedicht in de trant van, ‘wie de schoen past trekke hem aan’. Niet blijven turen in je bloesje, ga voorwaards en doe dat dan ook.
Nee, maar het wordt toch gedaan.
kijk maar onder mijn gedicht stijntje, ook vind ik het jammer dat de tijd van reactie publiceren er niet bij staat vermeld.
Je hoeft je gedicht niet uit te leggen Martin meestal wordt het gedicht heel anders gelezen dan het door de dichter is bedoeld dat is toch geen nieuws voor jou?
Tja….we hoeven niet te reageren, toch..?
..ik heb niet het minste vermoeden wat u mij wilt zeggen. Een gedicht biedt vele mogelijkheden. Communicatie buiten een gedicht dient vaak de helderheid. Een gedicht leent zich vaak voor verschillende manieren van uitleg, maar daarbij dient de lezer zich wel te beperken tot het gedicht. De dame in kwestie tuurt in haar bloesje. Van geweld is in het gedicht geen sprake. Waarom u het belerend vind is mij een raadsel en dat moet maar zo blijven. Tenzij u dat aan de hand van het gedicht kunt illustreren. Dat u geen goed gevoel krijgt bij het gedicht is volledig aan u. Als u een goed gevoel wilt hebben zijn ervelerlei mogelijkheden. Voor u is het aan te raden die buiten dit gedicht te zoeken. Ik wens u een goede reis!
signalen opvangen is heel persoonlijk, dus kan je nooit weten hoe ze worden opgevangen.
en waarom blijft ze in haar blousje turen? misschien wordt haar hoofd zodanig door het geweld gebogen dat haar niets anders rest dan in haar bloesje te turen,
Begrijp je wat ik je hiermee wil zeggen?
Ik krijg er geen goed gevoel bij. Te belerend.