maken

hoe kleine stukken blijven hangen
je bent er nog
in de kleren die ik maak
het jasje dat Janneke de pop aantrekt
de surprises op de foto’s
van de oude sinterklaas
zelf de figuranten maken
in ons eigen verhaal

“dat ben jij”

boven de commode
hangt het schilderij
op de achtergrond Meerhuizen
het kistje met naaigerei
Jantje lacht, Jantje huilt
waarvan je toen tegen mij
en ik nu tegen mijn meisje
“kijk, dat ben jij”

voetsporen na-apen

overal liggen stukken
van wat ooit met jou is meegegaan
de speeldoos waar jij als baby
de stoel die bij jou al levens
een schilderij van jouw hand

levende herinneringen

je verhalen meanderen
langs wat er is gebeurd
en wat er van te leren viel
blind voor wat niet past
dat is heel belangrijk

overmoeder

weer een gadget
een nieuwe kans
om te laten zien
wat nog niet te vertellen is
de hipste telefoon
foto’s bewerken
op de computer

overmoeder
kan niet meer reizen
maar evolueert vast
met de techniek mee