dat jij mij ooit
een hoek liet zien
waarin gaten vielen

ik ben je daarvoor zeer erkentelijk

de gebroken neus
die laat me stoerder ogen
dan ik ooit uit mezelf heb durven worden

daarvoor ik ben je tevens erkentelijk

en dat je verder bij een
mensheid hoort die het niet doorheeft
mijn subtiele wraak de straf van de goden
daar kan jij niets aan doen

de ironie wil dat ik masochistisch ben