zie…
de zon en de maan
als surrealistisch licht
hun geschenken gaan samen
het universum in

doch bedonkerd en versluierd
door smart en grief
hardnekkig die greep…

eeuwig lijkt die duisternis
totdat de korrel het lichtpartikel vangt
daarmee het leven hervonden

gestaag groeit zelfvertrouwen
al het geschonkene geabsorbeerd
een explosie van energie
lichtend aan het firmament!

het donkere dal verlaten
vliegend boven de bergtoppen
net onder de hemel,
die hoeft nog niet…

een baken
voor iedereen te zien
geen schaamte!
Overwinning!