je ziet hem nog maar zelden, de sneldichter, strategisch opgesteld naast de roze knuffels van de babyfotograaf. nooit hoor je nog iemand “roept u maar” zeggen en vervolgens een gedicht uitspugen als waren de rederijckers zelve aan het hoogste rijmwoord.

zo snel zo actueel en toch zo eeuwig diep, dat vind ik zo knap. het doet me goed te zien dat ze er nog zijn, de stoere jaarmarktpoëten. morgen de hema in usterpeldeel, overmorgen de blokker in bietenbarg, een dag op adem komen voor de zaterdagmarkt van appingemesthoop, dan is het alweer bijna sinterklaas en in alle gure groningse weer en wind altijd maar weer boer zoekt vrouw. sterkte in deze nijvere poëziedagen!