Sneller dan hoe het licht mij vindt
houd ik een wereld van verschil tegen
laat de rest maar achter mij aanwaaien

uitgewolkt in een zondagsgevoel
tussen de meeste werken door
vang me vast als bleekbaar moment

en zelfs de winter wordt nu verlegen
zoals we elkaar blijven bekogelen
woorden met liefde ondergesneeuwd

misten mijn hoofd op een haar
ik haal een kam door vinnigheid
de herinnering is er om uit te vogelen.