bevroren meer – john booij

water dat zwemt
om niet te verdrinken
water wil meer
de zee is meer
meer water

het zwarte gat drenkt
een zeker weten dat
zelfs het lichtste
denken erin verdwijnt

niet meer weten
weet niet meer
zwart bevroren meer

het oneindige meer
wordt weer niets
blijft onopgemerkt
als je dood bent
ben je niet

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com

Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com

Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...

Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Recente bijdragen