Verklaar me voor gek! Wat ik deed was ‘een prestatie’.

Heel de dag zwichtte ik voor geen beeld en geen beeld van een beeld.
Heel de dag dempte ik het lawaaiige aantrekkelijke tot vingergetik.
Heel de dag pureerde ik meesterwerken tot onbruikbare sliertjes breinsap.
Heel de dag sloeg ik beroemde citaten schaterlachend stuk tegen de kaai.
Heel de dag stopte ik wolken af in het meevoeren van mijn gedachten.
Heel de dag verdeelde ik mijn kijken in miljoenen computerschermpixels.
Heel de dag molesteerde ik stemmen die vertelden met voorbedachten rade.
Heel de dag beloerde ik de wereld tot-ie terug kroop naar de ijstijd.

De prestatie was het totale niets dat er die dag uit mijn handen kwam,
maar ook het beoefenen van alle disciplines die het mogelijk maakten
dat er onder de finale streep een volmaakte rij nullen fonkelde.

(Waar was de deskundige jury die een tien liet noteren?)